Vaste lezers van deze blog weten dat wij vorig jaar in totaal vijf weken uit ons huis zijn geweest omdat productiehuis deMENSEN het wou gebruiken als decor voor 'Spitsbroers', een nieuwe fictiereeks op VTM. Er werd toen ook gevraagd om liefst nog niet te veel te onthullen over het verhaal en de personages om het kijkplezier niet te bederven.
Vanavond is eindelijk de eerste aflevering uitgezonden en vanaf nu kan ik dus zonder spoilers weg te geven het één en ander schrijven over de ervaringen van toen. Ik weet nog niet of ik bij elke aflevering iets zal hebben maar ik ga het in elk geval proberen. Foto's en annecdotes genoeg.
De eerste aflevering was al meteen extra speciaal voor mij omdat ik er zelf als figurant in meegedaan heb. Let maar eens goed op de supporters voor de tribune bij de eerste voetbalmatch. Wie staat daar lotjes te kopen van Marilou? En wie staat er even later naast trainer Deboosere naar de match te kijken? Hup Genk VV!
Beetje figureren in #spitsbroers vandaag :-) pic.twitter.com/HdPXHnmG69
— Maarten Schenk (@mschenk) 24 april 2014
Dat korte dialoogje tussen Frieda en Marilou opnemen duurde in het echt ongeveer twee uur: het is uit alle mogelijke hoeken geschoten en verschillende keren opnieuw gedaan. Dat ik daar op de achtergrond sta is een grappig toeval: bij de repetitie kwam Sien Eggers al lotjes verkopend het stadion binnengewandeld en ze vroeg aan een paar mensen of ze een lotje wilden kopen. Ik haalde voor de grap mijn portefeuille boven en gaf haar vijf euro. Er werd toen beslist om dat er in te houden en dus moest ik opnieuw en opnieuw en opnieuw lotjes kopen.
De authentieke lotjes... Ik weet nog altijd niet of ik nu iets gewonnen heb :-)
Gelukkig kreeg ik wel mijn vijf euro terug na elke take... Dat was de eerste keer wel even een probleem: het geld in het kistje van Marilou was immers nep en dus moest er al goed naar het watermerk gekeken worden om mijn echte briefje er van tussen te halen.
Zo twee uur naast Sien Eggers en Viv Van Dingenen staan was leuk een leerzaam. Zo weet ik nu wat een 'Ludoke' is: een langwerpig zandzakje om een positie mee te markeren op de grond zodat men bij elke take op dezelfde plaats kan staan. Zo genoemd naar een deel van de mannelijke anatomie van een bekend acteur heb ik me laten vertellen...
Sien was trouwens jarig op de dag van de opnames en toen de figuranten dat hoorden hebben we meteen met de hele tribune "Lang zal ze leven" gezongen. Een hele fijne sfeer op die set.
Je eigen huis op TV zien verschijnen is toch wel speciaal moet ik zeggen. Zeker als het er zo drastisch anders uitziet dan je gewoon bent: voor de opnames werden al onze meubelen tijdelijk verwijderd en vervangen door spullen uit de kringwinkel, er kwamen andere gordijnen, de muren kregen een ander kleurtje, er kwamen voorzetwandjes voor het behangpapier en zelfs de deuren van de ingebouwde kastjes kregen een ander frontje. E toen verscheen er plots ook nog een aquarium in onze living...
In de reeks is het huis een pak meer afgeleefd en versleten dan in het echt, daarom moesten de muren en zelfs de lichtschakelaars van "kunstmatig vuil" worden voorzien door de decorploeg:
Uiteraard is achteraf alles terug schoongemaakt, herschilderd en/of weer op z'n plaats gezet.
Er werd enkel op het gelijkvloers gefilmd dus mijn bureau beneden in de kelder bleef gelukkig zoals het was. Dat was zo afgesproken omdat ik dan tijdens de opnames gewoon verder kon werken, best wel belangrijk voor een thuiswerkende zelfstandige.
Werken op een filmset: het was eens iets anders. Zeker wanneer je plots gebonk en geschreeuw hoort in de slaapkamer boven je bureau en je pas bij de tweede take doorhebt dat er niet echt een serieuze ruzie bezig was tussen enkele crewleden. Die ruzie en dat geschreeuw zaten trouwens in de eerste aflevering, voor wie goed heeft opgelet.
Bijkomend voordeel van een filmset in huis: de tafel van de catering stond pal voor mijn bureauraam. De koffiepauzes werden er een pak interessanter door en beter voorzien van spijs en drank dan gewoonlijk. Ook Noor (mijn jongste dochter) kon het wel waarderen telkens ze naar huis kwam tijdens de middagpauze van de school:
Nog een paar leuke weetjes over scènes in deze aflevering:
- De ochtend van de eerste opnamedag ben ik met Noor uiteraard even een kijkje gaan nemen op de set voor ze naar school moest vertrekken. Da's ook de enige keer in mijn leven dat ik ooit een Ella Leyers in kamerjas heb aangetroffen in mijn living zonder dat er achteraf problemen van kwamen met mijn vrouw.
- De fruitpers die mama Frieda gebruikt in de ochtendscène is het enige keukengerief dat echt uit onze keuken kwam, ongeveer al de rest is decor. Ook de melkfles waaruit gedronken werd in die scène kwam uit onze kelder, al de rest van de koelkastinhoud was meegebracht door de filmploeg. De koelkast mocht immers niet draaien omdat het geluid van de motor de opnamen zou storen, 'echt' eten zou toch alleen maar bederven.
- Op een bepaald moment klopt één van de broers op de kamerdeur van de andere broer maar hij doet niet open. Dat was geen wonder: in het echt stond in die kamer een deel van onze meubelen gestockeerd.
- De 'jongenskamer' in de reeks is eigenlijk de slaapkamer van mijn twee oudste dochters. De metamorfose was vrij grondig :-)
- We zijn tijdens de opnames een paar keren met de dochters komen kijken op de set. Eén keer zelfs net toen een slaapkamerscène bezig was. Grappig hoe de crew snel-snel de monitors afschermde en de mevrouwtjes zachtjes naar buiten werkte.
- De 'fitnessruimte' is eigenlijk onze garage. De rommel was een mix van 'echte' rommel en dingen die de decorploeg had meegebracht.
- Toen de scène met de bokszak werd opgenomen waren we ook net op setbezoek. Iemand van de crew zei dat het OK was om door de garage te passeren maar ik was nog maar net binnen toen ik de regisseur "Actie!" hoorde roepen. Bij minstens één van de takes sta ik dus net buiten beeld achter de muur heel hard stil te wezen en te hopen dat mijn GSM niet afgaat. Dat zou me immers op een tournee generale gekomen zijn.
Tot zover onze ervaringen bij de eerste aflevering, volgende week meer!
